سیدمجتبی شفاعی؛ امین اله معصومی؛ جعفر قیصری
چکیده
در تسطیح لیزری نقاطی از زمینهای کشاورزی که ارتفاع خاکبرداری در آنها زیاد است، معمولا ماشین تسطیح به توانی بیش از توان کشش مالبندی تراکتور نیاز دارد. این امر موجب بیشباری موتور و لغزش زیاد چرخ های محرک تراکتور و در نهایت خاموش شدن تراکتور میشود. هدف اصلی در این تحقیق، مجهز کردن ماشین تسطیح لیزری به یک سامانه کنترل ...
بیشتر
در تسطیح لیزری نقاطی از زمینهای کشاورزی که ارتفاع خاکبرداری در آنها زیاد است، معمولا ماشین تسطیح به توانی بیش از توان کشش مالبندی تراکتور نیاز دارد. این امر موجب بیشباری موتور و لغزش زیاد چرخ های محرک تراکتور و در نهایت خاموش شدن تراکتور میشود. هدف اصلی در این تحقیق، مجهز کردن ماشین تسطیح لیزری به یک سامانه کنترل خودکار ارتفاع کار تیغه به منظور جلوگیری از بیشباری موتور تراکتور و خاموش شدن آن در حین تسطیح است. این سامانه که متشکل از یک سیستم کنترلی حلقه بسته است، با دریافت دور موتور تراکتور از طریق مولد برق آن و مقایسه آن با دور بحرانی و مطلوب موتور (که توسط کاربر از طریق صفحه کلید آن به سامانه معرفی می گردد)، در شرایط بیشباری، با ارسال فرمان به جک تنظیم کننده ارتفاع کار تیغه، ارتفاع خاکبرداری را متناسب با توان تراکتور کنترل میکند. برای ثبت و مقایسه دور لحظهای موتور با دور بحرانی و دور مطلوب آن از یک میکروکنترلر استفاده شد. مصرف سوخت و عملکرد مزرعه ای ماشین تسطیح لیزری با و بدون سامانه کنترل خودکار، با آزمون تی در 5 تکرار مقایسه شد. نتایج نشان میدهد که بهکارگیری سامانه ساخته شده میتواند کار راننده را آسان کند و بهطور معنیداری (P<0.05)در کاهش مصرف سوخت و افزایش عملکرد مزرعه ای ماشین تسطیح لیزری مؤثر باشد. با نصب این سامانه، مصرف سوخت و مدت زمان کارکرد به ترتیب نزدیک به 4/18 و 7/19 درصد پایین آمد که از نظر اقتصادی باصرفه است.
امین اله معصومی؛ حسین رضایی؛ مرتضی صادقی
چکیده
در تحقیق حاضر، عملکرد دستگاه پفساز طراحی و ساخته شده، در مقایسه با سایر روشهای مرسوم در برداشت یونجه به روش خشک شدنی، ارزیابی شد. پارامترهای مورد ارزیابی شامل تأثیر روشهای مختلف بر سرعت خشک شدن، تلفات ریزش، و کیفیت یونجه برداشت شده بود. یونجه با یک دستگاه دروگر- ساقهکوب1 خودرو درو شد. آزمایش‌ها در قالب طرح آزمایشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، عملکرد دستگاه پفساز طراحی و ساخته شده، در مقایسه با سایر روشهای مرسوم در برداشت یونجه به روش خشک شدنی، ارزیابی شد. پارامترهای مورد ارزیابی شامل تأثیر روشهای مختلف بر سرعت خشک شدن، تلفات ریزش، و کیفیت یونجه برداشت شده بود. یونجه با یک دستگاه دروگر- ساقهکوب1 خودرو درو شد. آزمایش‌ها در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار (پف‌سازی یونجه درو شده با دستگاه پفساز، شانه‌زنی، و بدون جا‌به‌جا شدن یونجة درو شده) و در چهار تکرار اجرا شد. رطوبت نمونهها بلافاصله پس از درو در حدود 70 و رطوبت زمان بستهبندی 20 درصد بر پایه تر به دست آمد. رطوبت تیمارها در بازههای زمانی 3 ساعت پس از چیده شدن اندازهگیری شد. مقادیر به دست آمده بر مدل نمایی معروف خشک شدن برازش شد و ضریب خشک شدن در شرایط مختلف به دست آمد. نتایج سینتیک خشک شدن نشان داد که سرعت خشک شدن یونجة شانه زده شده و عمل آوری شده با دستگاه پفساز نسبت به یونجه دست نخورده بیشتر است به طوری که حداقل یک روز عملیات بستهبندی را جلو می‌اندازد. مقدار متوسط ثابت خشک شدن در روز اول پس از شانه زدن و جابهجایی برای تیمارهای شانهکن، دستگاه پفساز، و دروگر- ساقهکوب بدون جابهجایی به ترتیب برابر با 068/0، 068/0، و 043/0 و در روز دوم به ترتیب 087/0، 064/0، و 06/0 به دست آمد. تجزیة واریانس داده‌های حاصل از آزمایش برای تعیین مقدار ریزش، درصد پروتئین و وزن مادة خشک نشان داد که تأثیر تیمارها بر متغیرهای اندازهگیری شده معنی‌دار نیست.
