سید ابوالقاسم حقایقی مقدم؛ امین علیزاده؛ مسعود احمدی؛ محمد بنایان؛ حسین انصاری
چکیده
امکان کشت چغندرقند در پاییز و استفاده از عملکرد ریشة آن در بهار سال بعد در برخی از مناطق کشور وجود دارد. کشت پاییزه چغندرقند، در مقایسه با کشت بهاره، به دلیل استفاده از بارشهای پاییزی و زمستانی و قرار نگرفتن دورة رشد گیاه در فصل تابستان، صرفهجویی قابل توجهی در مصرف آب دارد. این تحقیق با هدف برآورد کارایی مصرف آب در کشت پاییزة ...
بیشتر
امکان کشت چغندرقند در پاییز و استفاده از عملکرد ریشة آن در بهار سال بعد در برخی از مناطق کشور وجود دارد. کشت پاییزه چغندرقند، در مقایسه با کشت بهاره، به دلیل استفاده از بارشهای پاییزی و زمستانی و قرار نگرفتن دورة رشد گیاه در فصل تابستان، صرفهجویی قابل توجهی در مصرف آب دارد. این تحقیق با هدف برآورد کارایی مصرف آب در کشت پاییزة چغندرقند در منطقة مشهد و دستیابی به بهترین دور و عمق آبیاری اجرا شد. به این منظور، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی 92-93 به اجرا درآمد. در این آزمایش، کرتهای اصلی شامل سه دور آبیاری (7 ، 10 و 14 روز) و کرتهای فرعی شامل چهار سطح آبیاری (جبران 50، 75، 100 و 125 درصد کمبود رطوبت خاک تا نقطة ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان میدهد که وزن ریشه، میزان مادة خشک، میزان قند ناخالص و شکر سفید در سه دور آبیاری 7، 10 و 14 روز تفاوت معنیداری با هم ندارند. اما صفات مذکور در تیمارهای سطوح آبیاری تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد نشان میدهند. بیشترین کارایی مصرف آب آبیاری برای عملکرد شکر سفید، به عنوان محصول نهایی و اقتصادی کشت چغندرقند، از تیمار 75 درصد تامین نیاز آبی و پس از آن از تیمار 100 درصد تامین نیاز آبی در دور آبیاری 14 روز حاصل شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، در منطقۀ مشهد و مناطق مشابه اقلیمی، برای کشت پاییزه چغندرقند میتوان آبیاری را هر دو هفته یک بار و به میزان تأمین 75 تا 100 درصد نیاز آبی برنامهریزی کرد. این نحوة برنامهریزی آبیاری موجب کاهش هزینههای آبیاری (به میزان 33 درصد)، صرفهجویی در آب مصرفی (به میزان 18 درصد) و دستیابی به حداکثر کارایی مصرف آب، در مقایسه با آبیاری دور هفت روز، خواهد شد.