@article { author = {عسگری, غلامرضا and امام جمعه, زهرا and ابراهیم زاده موسوی, سیدمحمد علی}, title = {Investigation on some Physical Properties of Dried Apple Slices Using a Combination of Hot Air and Microwave Driers}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {1-14}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی تغییرات برخی ویژگی های فیزیکی برگه های سیب خشک شده با روش ترکیبی خشک کن هوای گرم و مایکروویو}, abstract_fa = {در این تحقیق تغییرات رنگ و ویژگی‌های ساختمانی برش­های نازک سیب (به قطر22 میلی­متر و ضخامت 4 میلی­متر) واریتة گلدن دلیشس (Golden Delicious) پس از فرایند خشک کردن مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند خشک کردن با استفاده از روش ترکیبی، پوشش دادن (1 دقیقه، در دمای اتاق)، خشک کردن با هوای داغ  (70 درجه سانتی­گراد و سرعت جریان 1 متر بر ثانیه)، و خشک­کردن با انرژی مایکروویو (300 وات، 10 ثانیه)، انجام شد. جهت جلوگیری از قهوه‌ای شدن آنزیمی، روش آنزیم بری حرارتی با آب داغ (1 دقیقه، 80 درجه سانتی­گراد)، مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ایجاد محصولی با بافت حجیم و متخلخل، از محلول­های 2 درصد نشاسته، پکتین، و کربوکسی متیل سلولز به همراه 1درصد کلسیم کلراید استفاده شد. شاخص‌های مورد مطالعه در این تحقیق شامل ویژگی­های ساختمانی (چگالی ویژه و تخلخل) و تغییرات ظاهری و رنگ با استفاده از پارامترهای رنگ سنج هانترلب L*,a*,b*)) ، شاخص اختلاف رنگ (Er) و شاخص رنگ قهوه‌ای  (BI) بودند. در نهایت، نمونه‌های به­دست  آمده از نظر شاخص­های فوق الذکر با نمونه‌های خشک شده به وسیله سایر روش های خشک کردن (هوای داغ و انجمادی) مقایسه شدند. در این خصوص میزان تخلخل برای نمونة خشک شده به روش رایج  26/53 درصد و روش انجمادی 90 درصد بود. به­کارگیری پوشش قبل از فرآیند خشک­کردن باعث افزایش تخلخل نمونه‌های خشک شده به روش رایج و رسیدن آن تا حد 5/63 درصد می­شود. استفاده از کلسیم کلراید به همراه مواد پوشش دهنده می­تواند تخلخل نمونه‌ها را تا میزان 75 درصد  افزایش دهد. بررسی ویژگی­های رنگی نشان داد که در تمامی شرایط استفاده از کلسیم کلراید موجب افزایش L*  (روشن تر شدن بافت) می­شود. بعد از اعمال انرژی مایکروویو، شاخص‌های اختلاف رنگ و قهوه‌ای شدن در نمونه‌های پوشش داده شده با نشاسته و کربوکسی متیل سلولز شاخص رنگ قهوه‌ای به­طور معنی داری کاهش یافت.}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100770.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100770_a7ebe5ed1aaa45ae2879db4175d0fc51.pdf} } @article { author = {صفری, محمود and کفاشان, جلال}, title = {Development and Evaluation of a Mounted Spinning Disk Sprayer in and a Conventional Tractor Mounted Boom Sprayer}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {15-32}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {ساخت و ارزیابی سمپاش تراکتوری بوم دار مجهز به صفحات چرخان و مقایسه آن با سمپاش تراکتوری بوم دار}, abstract_fa = {در این تحقیق به منظور کاهش مصرف سموم شیمیایی و بررسی فناوری افشانک­های چرخان در عملیات سمپاشی، یک دستگاه سمپاش تراکتوری مجهز به صفحات چرخان  به صورت نمونة اولیه (Prototype) ساخته شد، و عملکرد آن از نظر مؤثر بودن عملیات، میزان محلول مصرفی در هکتار، میزان تراکم و یکنواختی پاشش- در مقایسه با سمپاش بوم دار رایج  و تیمار  شاهد (بدون سمپاشی)- در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار  به منظور کنترل علف­های هرز نازک برگ چغندر قند ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جهت کنترل علف­های هرز (20 و 25 روز بعد از سمپاشی) از نظر مؤثر بودن بین روش­های مختلف سمپاشی و تیمار شاهد در سطح 1درصد اختلاف معنی داری وجود دارد ولی بین استفاده از سمپاش این تحقیق و بوم دار تراکتوری رایج اختلاف معنی دار دیده نمی­شود. همچنین از نظر میزان محلول سم مصرفی در هکتار بین تیمار سمپاش ساخته شده و بوم دار تراکتوری در سطح 1درصد اختلاف معنی­داری وجود دارد ولی با تیمار شاهد این اختلاف معنی­دار نیست. متوسط محلول سم مصرفی در هکتاردر سمپاش بوم دار رایج 9/318 لیتر و در سمپاش ساخته شده 5/6 لیتر بود که به میزان 98 درصد در میزان محلول سم مصرفی نسبت به بوم دار صرفه­جویی دیده می­شود. در سمپاش ساخته شده از نظر یکنواختی قطر ذرات سم، قطر متوسط حجمی (MD0.5 242/6)میکرون و قطر متوسط عددی (NMD0.5 116) میکرون محاسبه شد. ضریب کیفیت سمپاشی در سمپاش مزبور 09/2 است که بالا بودن کیفیت نسبی پاشش را نشان می­دهد. }, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100771.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100771_31964b67735caa68334caedf3970b0a6.pdf} } @article { author = {سهرابی, تیمور and جهان جو, بابک and کشاورز, عباس}, title = {}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {33-46}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تأثیر مادة شیمیایی پلی‌اکریل‌آمید بر تلفات خاک و نفوذ آب در خاک در روش آبیاری جویچه‌ای}, abstract_fa = {آبیاری جویچه­ای در اراضی کشاورزی با خاک قابل فرسایش و شیب زیاد باعث فرسایش و تلفات خاک از سطح جویچه­ها و ایجاد مسائلی از قبیل کاهش میزان نفوذ آب می‌شود. اخیراً محققان کاربرد مادة شیمیایی پلی اکریل آمید (PAM) را به صورت محلول در آب جهت کنترل فرسایش و تلفات خاک از جویچه­ها و افزایش نفوذ آب پیشنهاد کرده‌اند. به منظور بررسی اثر این ماده، آزمایشی با استفاده از آزمون فاکتوریل در طرح بلوک‌های تصادفی شامل سه جریان ورودی 6/0 ، 8/0 و 0/1 لیتر در ثانیه به جویچه و دو تیمار PAM  به ترتیب 5 پی‌پی‌ام،  10پی‌پی‌ام و تیمار شاهد با سه تکرار در زمینی بدون کشت از مزرعة تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام گرفت. آزمایش­ها در خاک لومی سیلتی در جویچه­هایی به طول 140 و عرض 75/0 متر و با شیب طولی 1 درصد در دو نوبت آبیاری انجام شد که در آبیاری اول تیمار PAM اعمال و اثر آن بر میزان تلفات خاک از جویچه بررسی شد و در آبیاری دوم تیمار PAM اعمال نگردید و تنها تأثیر تیمار در آبیاری نوبت اول بر فرسایش و تلفات خاک از جویچه،  بررسی شد. تیمار 10پی‌پی‌ام اثر مطلوبی از نظر کنترل تلفات خاک و افزایش میزان نفوذ داشته است. در این آزمایش مشخص شد که افزودن PAM در آب آبیاری میزان تلفات خاک را از جویچه حدود 78 درصد کاهش و میزان کل نفوذ در جویچه را حدود 46 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش می­دهد. در آبیاری دوم بدون کاربرد تیمار PAM  میزان تلفات خاک از جویچه حدود 55 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش نشان می­دهد. نتایج تجزیة و تحلیل آماری تأثیر PAM را بر میزان نفوذ و تلفات خاک از جویچه نشان می­دهد به این ترتیب که ترکیب تیمار 10 پی‌پی‌ام و جریان ورودی 6/0 لیتر در ثانیه از لحاظ کاهش تلفات خاک از جویچه و ترکیب تیمار10 پی‌پی‌ام و جریان ورودی یک لیتر در ثانیه از لحاظ افزایش میزان نفوذ در سطح 5 درصد معنی­دار هستند.}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100772.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100772_00ceb29275a5313d2509d923185d7be6.pdf} } @article { author = {کیانی, علیرضا and میرلطیفی, مجید and همایی, مهدی and چراغی, علی محمد}, title = {Water Use Efficiency of wheat Under Salinity and Water Stress Conditions}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {47-64}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {کارآیی مصرف آب گندم تحت شرایط شوری و کم‌آبی}, abstract_fa = {در مناطق خشک و نیمه خشک، کمبود آب و کاهش کیفی منابع آب و خاک از عوامل اصلی کاهش تولید محسوب می‌شوند. در چنین شرایطی، کاربرد روش کم‌آبیاری و استفاده از آب‌های نامتعارف در کشاورزی دو راهبرد مدیریتی مهم جهت تعدیل شرایط تنش آبی پنداشته می‌شود. در این راستا، پژوهش حاضر به منظور بررسی کارآیی مصرف آب  و عملکرد گندم تحت شرایط شوری و کم‌آبی به مدت دو سال زراعی (81-80 و 82-81) در شمال شهرستان گرگان (آق قلا) به اجرا در آمد. چهار سطح مقدار آب شامل 50 (W1) ،75(W2)، 100(W3)و 125 (W4) درصد نیاز گیاه به عنوان عامل اصلی و چهار سطح شوری شامل5/1(S1) ، 5/8  (S2)، 5/11(S3) ، و 2/14 (S4) دسی‌زیمنس بر متر به عنوان عامل فرعی با سه تکرار در یک آزمایش کرت‌‌‌‌‌‌های خرد شده به صورت طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که با استفاده از روش­های کم آبیاری و همچنین کاربرد آب‌های شور زهکش‌ها برای آبیاری گندم حجم قابل توجهی آب غیر شور ذخیره می­شود به طوری­که کارآیی مصرف آب و عملکرد کاهش معنی‌داری نداشتند. توزیع شوری در نیمرخ خاک نشان داد، کاربرد آب شور موجب افزایش شوری خاک در زمان برداشت گندم می­شود. در تیمار S4 و در عمق40 سانتی­متری شوری خاک از 4 دسی‌زیمنس بر متر در زمان کاشت به 5/7 دسی‌زیمنس بر متر در زمان برداشت افزایش یافت. ولی باران‌های پاییزه موجب تعدیل این روند در اوایل رشد گندم شده به طوری که در شروع فصل بعدی در تیمار فوق شوری خاک به 8/5 دسی‌زیمنس بر متر کاهش یافت.}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100773.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100773_ad2f6f46c9a656155fc5ff1cc4b6f1c0.pdf} } @article { author = {نیکخواه, شهره and گنجی مقدم, ابراهیم}, title = {Effects of Employing the Warm Solutions of Imazalil on the Qualitative and Quantitative Characteristics of "Golden Delicious" Apples}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {65-78}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثرات کاربرد محلول های گرم قارچ کش ایمازالیل بر خواص کمی و کیفی سیب رقم گلدن دلیشس}, abstract_fa = {به منظور بررسی تأثیر محلول­های گرم قارچ­کش ایمازالیل در کاهش پوسیدگی قارچی سیب رقم گلدن دلیشس در سردخانه، این تحقیق در سال 1381 در مرکز تحقیقات کشاورزی‎ و منابع طبیعی خراسان به اجرا درآمد. از آزمایش فاکتوریل چهار عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، فاکتور A غلظت قارچ­کش در سه سطح (0، 500 و 1000 میلی­گرم در لیتر)، فاکتور B دمای محلول با سه سطح (25، 38 و 45 درجة سانتی­گراد)، فاکتور C مدت زمان غوطه­وری در محلول  قارچ­کش با دو سطح (1 و2 دقیقه) و فاکتور D زمان نمونه­برداری از انبار سرد با 6 سطح (0، 45، 90، 120، 150 و180 روز) استفاده شد. میوة سیب پس از تیمار به سردخانه با دمای صفر تا 1درجة سانتی­گراد و رطوبت نسبی 85 درصد منتقل و به مدت شش ماه نگهداری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که غلظت قارچ­کش تأثیر معنی­داری بر سفتی بافت، پوسیدگی، مواد جامد قابل انحلال، و کسر رسیدگی (مواد جامد به اسید قابل تیتر کردن) داشت. همچنین کاهش وزن، سفتی بافت، و اسید قابل تیترکردن به طور  معنی­داری تحت تأثیر دمای محلول قارچ­کش قرار گرفت. نتایج آزمایش­های ارزیابی حسی نشان داد که غلظت و دمای محلول قارچ­کش تأثیر معنی­داری بر بافت، رنگ، بو، و مزه دارد. به طور کلی نتایج نشان می­دهد که استفاده از محلول با دمای 38 درجة سانتی­گراد، قارچ­کش ایمازالیل به غلظت 500 میلی­گرم در لیتر به مدت 2 دقیقه سبب حفظ خصوصیات کیفی و صفات حسی میوة سیب رقم گلدن دلیشس پس از 6 ماه نگهداری در سردخانه می­شود. }, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100774.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100774_d85144952cbff7cca927d30981017dca.pdf} } @article { author = {منعم, محمدجواد and عمادی, علیرضا and قدوسی, حسام}, title = {Investigation of Unsteady Flow in Irrigation Canals as a Response to Demand Variation in order to Provide Proper Operation Instructions (Case study: EIRI Canal of Dez Irrigation Network)}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {79-94}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی رفتار جریان غیرماندگار کانال‌های آبیاری در شرایط تغییرات نیاز و تعیین دستورالعمل مناسب بهره‌برداری (مطالعه موردی کانال E1R1 شبکه دز)1}, abstract_fa = {وجود جریان­های غیرماندگار در کانال‌های آبیاری باعث پیچیدگی در تحویل و توزیع آب، کاهش عملکرد هیدرولیکی، ناهماهنگی در عرضه و تقاضا، و در مجموع ایجاد چالش‌های جدی در مدیریت شبکه می­شود. اجرای برنامه‌های تحویل و توزیع آب یکی از عوامل ایجادکنندة جریان‌های غیرماندگار در کانال‌های آبیاری است. در این حالت، نیاز آبگیرها ممکن است تغییر کند که تأمین آن مستلزم تغییر دبی ورودی به کانال از بالادست، باز و بسته شدن دریچه‌های آبگیر، و تغییرات تنظیم ارتفاع سازه‌های آب‌بند است. بنابراین، باید دستورالعمل بهره‌برداری با توجه به رفتار هیدرولیکی جریان به گونه‌ای تعیین شود که اثرهای منفی آن بر تحویل و توزیع آب به حداقل برسد. در این تحقیق، با تحلیل جریان‌های غیرماندگار ایجاد شده در کانال آبیاری در اثر تغییرات نیاز آبگیرها، دستورالعمل بهره‌برداری کانال E1R1 از شبکه دز، واقع در شمال خوزستان با استفاده از مدل هیدرودینامیکی ICSS ارائه شده است. بدین منظور، هشت گزینه افزایش و کاهش دبی کانال تا 20 درصد با توجه به باز یا بسته بودن سایر آبگیرها در نظر گرفته شد. با استفاده از مدل ICSS هر یک از گزینه‌ها شبیه‌سازی و با بررسی رفتار جریان و تعیین میزان مازاد یا کمبود تحویل آب به آبگیرها در برنامه تحویل 6 ساعته دستورالعمل بهره‌برداری مناسب سازه‌ها تعیین شد. بیشترین مقدار کاهش حجم مازاد و کمبود تحویل در اثر عملیات بهره‌برداری تعیین شده به ترتیب برابر با 3962 و 7163 مترمکعب به دست آمد. بنابراین با کاربرد دستورالعمل بهره‌برداری تعیین شده عملکرد کانال بهبود می‌یابد. }, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100775.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100775_b261d0f6b3023870d31686ab777dc51a.pdf} } @article { author = {جوادی, ارژنگ and شهیدزاده, مرتضی}, title = {The Effect of a combined Moldboard Plow to Break Plow Pan}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {95-110}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی اثر کاربرد گاوآهن برگرداندار مرکب بر شکست سخت لایة شخم}, abstract_fa = {امروزه استفاده از ماشین­های مرکب در سیستم‌های خاک‌ورزی جدید یک ضرورت محسوب می‌شود. گاوآهن‌های برگرداندار، در حال حاضر در کشور ما بدون بررسی­های قبلی به طور وسیع در عملیات تهیة زمین مورد استفاده قرار می‌گیرند. بررسی ها نشان می‌دهد که کاربرد این ادوات در بسیاری از موارد منجر به ایجاد لایة متراکم، یا به عبارت دقیق­تر، سخت لایة شخم (Plow pan) می­شود که اغلب برای شکست آن مشابه با سخت لایة (Hard pan) از ادواتی عمیق مانند زیرشکن‌ استفاده می‌کنند. هدف از تحقیق حاضر اجرای عملیات در عمق مورد نیاز برای شکست همزمان در عملیات شخم با اصلاح گاوآهن­های برگرداندار متداول بود. بدین منظور با قرار دادن ساقه­هایی مشابه با گاو آهن­های چیزل به پشت خیش­های گاوآهن برگرداندار ماشین مرکبی ساخته شد به نحوی که در عرض و عمقی حدود 7 تا 10 سانتی‌متر عمیق­تر از تیغه گاوآهن برگرداندار، عمل کند و کفة شیار شخم را تحت تاثیر قرار دهد. ماشین مرکب در قالب آزمون آماری (t -Test) با گاوآهن برگرداندار متداول مورد مقایسه و آزمون مزرعه­ای قرار گرفت. بافت خاک مزرعه لومی بود و ‌آزمایش­ها در رطوبت 12-14 درصد انجام گرفت. پارامترهایی نظیر جرم مخصوص ظاهری، مقاومت به نفوذ،  پروفیل گسیختگی خاک، مساحت خاک به هم خورده، مقاومت کششی و مقاومت کششی ویژه اندازه­گیری و تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که ماشین مرکب، در مقایسه با گاوآهن برگرداندار ساده، می­تواندسخت لایة شخم را تحت تأثیر قرار دهد؛ دو تیمار، در اغلب صفات مورد اندازه­گیری اختلاف معنی‌دار داشته‌اند. آزمایش­­ها همچنین نشان داد که ماشین مرکب می­تواند جرم مخصوص ظاهری و مقاومت به نفوذ را در محدودة عمق 20-30 سانتی­متری که محل  تشکیل سخت لایه شخم است کاهش و همچنین گسیختگی خاک را در محدودة مذکور افزایش دهد. از طرف دیگر، ماشین مرکب موجب افزایش 15درصد  مقاومت کششی ‌می­شود ولی با ایجاد مساحت خاک به هم خوردة بیشتر، این اختلاف در مقاومت کششی ویژه به 6 درصد ‌بین دو تیمار می­رسد.}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100776.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100776_f78d74bc2d0a10bbd2be0a038ac62a29.pdf} } @article { author = {نجفی, محمدرضا and جمیری, محمدجعفر}, title = {Estimation of Flood Discharges Based on Geometric and Hydraulic Properties of River Channel}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {111-128}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {برآورد دبی های سیلابی بر اساس خصوصیات هندسی و هیدرولیکی مقاطع رودخانه}, abstract_fa = {روش ژئومتری-کانال یکی از روش­های غیر مستقیم برآورد سیلاب است که اساس آن توسعة روابط موجود بین دبی سیلاب اندازه گیری شده در ایستگاه­های هیدرومتری و ابعاد کانال رودخانه در بازه های مجاور این ایستگاه­هاست. در این تحقیق، بازه­ای از  رودخانه مهرانه‌رود مطالعه شده است. دبی­های سیلابی در مقاطع مختلف در طول بازه با استفاده از روندیابی هیدرولیکی هیدروگراف­های استخراج شدة بالادست، به کمک مدل  یک بعدی MIKE11 محاسبه شد. با استفاده از خصوصیات ژئومتری رودخانه و دبی­های سیلابی در مقاطع مختلف روابط رگرسیونی استخراج شد. روابط به دست آمده از لگاریتم داده­ها نسبت به روابط حاصل از داده­های اصلی دارای ضریب تشخیص بیشتر و خطای نسبی کمتری بودند. همچنین روابط چند متغیره نسبت به روابط ساده ضریب تشخیص بالاتر و خطای برآورد کمتری داشتند. مقادیر خطای نسبی برآوردها  نشان می‌دهد که روش مذکور در جایی مفید است که داده­های خصوصیات حوضه، محدود یا برای تخمین دبی سیلاب نامطلوب باشد.   }, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100778.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100778_3f17173620de6a72dc938819f125e6a5.pdf} } @article { author = {فرخیان فیروزی, احمد and همایی, مهدی}, title = {Predicting Water Retention Curve of Gypsiferous Soils Using the Derived Point Pedotransfer Functions}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {129-142}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {ایجاد توابع انتقالی نقطه‌ای برای برآورد منحنی رطوبتی خاک های گچی}, abstract_fa = {توضیح کمّی منحنی رطوبتی خاک برای مطالعة حرکت آب در بخش غیراشباع خاک ضروری است. یکی از روش‌های غیر مستقیم برای تخمین ویژگی‌های دیریافت خاک همچون منحنی رطوبتی از روی ویژگی‌های زودیافت آن، ایجاد توابع انتقالی است. در مناطق خشک و نیمه خشک، گچ از اجزای مهم تشکیل دهندة خاک‌ها است که بر ویژگی‌های هیدرولیکی آن تأثیر می­گذارد اما به هنگام تعیین بافت خاک، کل آن از خاک حذف می‌شود. هدف از این پژوهش، اشتقاق توابع انتقالی نقطه‌ای خاک های گچی به منظور برآورد نگهداشت رطوبت در پتانسیل‌های ماتریک صفر، 10-، 33-، 100-، 300-، 500- و 1500- کیلوپاسکال از ویژگی‌های زودیافت خاک بوده است. به همین منظور، 35 نمونة خاک دارای 8/3 تا 7/32 درصد گچ، انتخاب شد. توزیع اندازة ذرات به روش پوشش با سولفات باریم، مقدار گچ به روش استون، جرم ویژة ظاهری به روش حجمی، و منحنی رطوبتی با استفاده از دستگاه صفحات فشاری اندازه‌گیری گردید. به منظور اشتقاق توابع انتقالی نقطه‌ای، متغیرهای زودیافت به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل توزیع اندازة ذرات، جرم ویژة ظاهری و مقدار گچ بود. در گروه دوم، متغیر‌های جرم‌ ویژة ظاهری، مقدار گچ، میانگین و انحراف معیار هندسی قطر ذرات خاک قرار داشتند. برای اشتقاق توابع، از همبستگی خطی چندگانه به روش گام‌ به گام استفاده شد. با استفاده از این دو گروه متغیر، دو نوع تابع انتقالی نقطه‌ای ایجاد گردید. مقایسة نتایج نشان داد که متغیرهای گروه اول، برآوردی بهتر از نگهداشت رطوبت در پتانسیل‌های ماتریک صفر، 10-، 33-، 100-، 300-، 500- و 1500- کیلوپاسکال ارائه می‌دهند. همچنین مشخص شد که مقدار گچ، دومین عامل برآورد کنندة رطوبت در پتانسیل‌های ماتریک مورد بررسی برای خاک­های گچی است}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100782.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100782_3b834161afc80dc758422fbe82317043.pdf} } @article { author = {زمردی, شهین}, title = {Effect of Packaging and Potassium Permanganate on Quality and Shelf of Apples in Cold Storage}, journal = {Food Engineering Research}, volume = {6}, number = {3}, pages = {143-156}, year = {2005}, publisher = {Agricultural Engineering Research Institute}, issn = {2645-4513}, eissn = {2645-4521}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تأثیر نوع بسته بندی و پرمنگنات پتاسیم برکیفیت و عمر انبارمانی سه رقم سیب در سردخانه}, abstract_fa = {اتیلن موجب رشد، پیری زودرس و کاهش عمر انبارمانی سیب در مدت زمان نگهداری در انبار می­شود. به منظور حذف اتیلن و افزایش عمر انبارمانی سیب، طرحی با استفاده از آزمایش­های فاکتوریل در پایة کاملاً تصادفی با 3 فاکتور و 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی اجرا شد. عامل اول رقم سیب در سه سطح شامل ارقام گلدن دلیشس، رددلیشس و جاناتان، عامل دوم نوع بسته­بندی در 5 سطح شامل جعبه‌های چوبی با پوشال‌های کاغذی، جعبه‌های پلاستیکی با پوشال­‌های کاغذی، جعبه‌های پلاستیکی با پوشال‌های کاغذی آغشته به پرمنگنات پتاسیم، جعبه‌های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و جعبه‌های پلاستیکی با شانه مخصوص میوه و با توری حاوی پرمنگنات پتاسیم و عامل سوم زمان نگهداری در سردخانه به مدت 5  ماه است. در مدت زمان نگهداری  بریکس، اسیدیته، pH، سفتی بافت و درصد افت وزنی میوه‌ها هر ماه یک بار تعیین شد.  نتایج تجزیة آماری نشان می­­دهد که اثر رقم، نوع بسته‌ بندی و  زمان نگهداری بر تمام عوامل کیفی تعیین شده معنی‌دار است. مقایسة ‌‌میانگین‌ها حاکی است که بیشترین مقدار سفتی بافت و بریکس به ترتیب مربوط به رقم گلدن و رد و بیشترین مقدار اسیدیته و کمترین مقدار pH مربوط به رقم جاناتان است. در مدت زمان نگهداری نیز مقدار بریکس، pH و افت وزنی افزایش ولی مقدار اسیدیته و سفتی بافت کاهش می­یابد. نتایج حاصل از بسته­بندی نیز نشان می‌دهد که بیشترین افت وزنی، بیشترین مقدار فساد و کمترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه‌های چوبی وکمترین افت وزنی، بیشترین مقدار سفتی بافت مربوط به جعبه‌های دارای شانه و جاذب اتیلن است. بنابراین استفاده از پرمنگنات پتاسیم از افت وزنی، فساد و کاهش سفتی بافت سیب در مدت زمان نگهداری میوه جلوگیری می‌کند.}, keywords_fa = {}, url = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100785.html}, eprint = {https://fooder.areeo.ac.ir/article_100785_baa422117e377e0d61b90cd08524c318.pdf} }