سیدمجتبی رضوی نبوی؛ محمود شفاعی بجستان؛ سیدمحمود کاشفی پور
چکیده
سازة شیبشکن از جمله سازه‌های هیدرولیکی است که در تثبیت بستر رودخانه کاربرد زیادی دارد؛ آبشستگی موضعیپاییندست آن عامل اصلی تخریب سازه است. مطالعات زیاد در این خصوص به ارائة روابط متعددی برای پیش‌بینی عمق حفرة آبشستگی انجامیده است. نتایج به دست آمده همواره برای طراحان این نگرانی را به وجود آورده که برای طراحی، کدام رابطه ...
بیشتر
سازة شیبشکن از جمله سازه‌های هیدرولیکی است که در تثبیت بستر رودخانه کاربرد زیادی دارد؛ آبشستگی موضعیپاییندست آن عامل اصلی تخریب سازه است. مطالعات زیاد در این خصوص به ارائة روابط متعددی برای پیش‌بینی عمق حفرة آبشستگی انجامیده است. نتایج به دست آمده همواره برای طراحان این نگرانی را به وجود آورده که برای طراحی، کدام رابطه دقت بیشتری دارد. در این تحقیق از طریق ساخت مدل فیزیکی، آزمایش برای جت مستغرق، با سه نوعدانهبندی (5/1، 4/2، و 1/3 میلیمتر) در پاییندست سرریز و با دبیهایی شامل 10، 15، 20 لیتر بر ثانیه به اجرا درآمد. برای تحلیل دادهها و رگرسیون چند متغیره گروههای بدون بعد، از نرمافزار Minitab استفاده شد. با استفاده از دادههای اندازهگیری شده، دقت پیش‌بینی عمق آبشستگی با تعدادی از روابط موجود مقایسه شد. نتایج نشان میدهد که رابطههای پیشنهادی ورنس A، میسون و آروموگام، آگوستینو و فررو، و چی و پادیار دقیقترند. علاوه بر این، رابطهای جدید پیشنهاد شد که با مقایسه شاخصهای ضریب همبستگی (94% R=) و جذر متوسط مربعات خطا (015/0 RMSE=)، نتایج بهتری ارائه میدهد.
