وحیدرضا جلالی؛ مهدی همایی؛ سید خلاق میرنیا
دوره 8، شماره 4 ، اسفند 1386، ، صفحه 95-112
چکیده
واکنش کلزا به تنش شوری طی فصل رشد، دائماً تغییر می‌کند. اغلب گیاهان از جمله کلزا در مرحلة پیش از سبزشدن (جوانهزنی) به تنش شوری مقاوم هستند، ولی در مرحلة گیاهچه و اوایل رشد، به شوری حساس میشوند و با افزایش سن، مقاومت آنها نیز افزایش می‌یابد. دورة رشد رویشی، حیاتی‌ترین بخش زندگی گیاه است زیرا بقای گیاه در این دوره بر عملکرد ...
بیشتر
واکنش کلزا به تنش شوری طی فصل رشد، دائماً تغییر می‌کند. اغلب گیاهان از جمله کلزا در مرحلة پیش از سبزشدن (جوانهزنی) به تنش شوری مقاوم هستند، ولی در مرحلة گیاهچه و اوایل رشد، به شوری حساس میشوند و با افزایش سن، مقاومت آنها نیز افزایش می‌یابد. دورة رشد رویشی، حیاتی‌ترین بخش زندگی گیاه است زیرا بقای گیاه در این دوره بر عملکرد تاثیر میگذارد. دربارة اثر شوری بر گیاهان مختلف پژوهشهای فراوان شده اما نتایج حاصل عموماً به صورت کمّی بیان نشده‌اند. اندک پژوهشهایی هم که به صورت کمّی ارائه شده‌اند بر مبنای "میانگین شوری" ناحیة رشد ریشه، آنهم طی "کل فصل رشد" بودهاند. هدف از این پژوهش، کمّی‌کردن واکنش گیاهان به شوری طی مراحل مختلف رشد، به صورت مدلهای کاربردی است. به این منظور کلزا برگزیده شد که از گیاهان مهم زراعی است و ارزش اقتصادی زیادی دارد. کلزا در دورة رشد رویشی خود سه مرحلة فنولوژیک: گیاهچه، روزت، و ساقهرفتن دارد. برای بررسی اثر شوری در مراحل رشد رویشی، آزمایشی شامل یک تیمار غیر شور (آب معمولی با شوری6/0 دسیزیمنس) و 8 تیمار با شوریهای 3، 5، 7، 9، 11، 13، 15، و 17 دسیزیمنس بر متر اجرا شد. از آب شور طبیعی دریاچه حوض سلطان قم استفاده شد. خاک محل آزمایش "لوم شنی" بود. دلیل انتخاب آب و خاک شور طبیعی، به حداقل رساندن انحراف از شرایط طبیعی است که گیاه در آن رشد می‌کند. بوتههای کلزا پیش از رسیدن به ابتدای هر یک از مراحل رشد رویشی با آب غیر شور آبیاری و پس از آن با تیمارهای شوری مربوطه آبیاری شدند. به منظور کمّی‌کردن اثر شوری در هر یک از مراحل رشد، تعداد نسبی گیاهچه و مقادیر تعرق نسبی () در شوریهای مختلف خاک، با استفاده از مدلهای مس و هافمن، ون گنوختن و هافمن، دیرکسن و همکاران، و همایی و همکاران برآورد و پارامترهای مورد نظر به دست آمد. مدلها با استفاده از آمارههای خطای بیشینه (ME)، ریشة میانگین مربعات خطا (RMSE)، ضریب تبیین (CD)، کارایی مدل (EF)، و ضریب خطای تجمعی (CRM) مقایسه شدند. آمارههای مربوط به برازش مدلهای مختلف بر مقادیر اندازه‌گیریشده، طی مرحلة گیاهچه نشان داد که مدل خطی مس و هافمن نسبت به سایر مدلها مناسبتر است اما برای مرحلة روزت و ساقه رفتن، مدل همایی و همکاران، توانست نسبت به سایر مدلها برآوردی بهتر ارائه دهد.
