فناوریهای پس از برداشت
ایران محمدپور؛ حامد حسن زاده خانکهدانی؛ فروغ شواخی
چکیده
این پژوهش به منظور ارائۀ راهکارهای مناسب برای افزایش عمر انباری پیازدر استان هرمزگان اجرا شد. به منظور کیورینگ، ارقام پیاز پریماورا (Primavera) و تگزاس ارلی گرانو (Texas Early Grano) بهمدت دو روز در نور آفتاب قرار داده شدند. پیازها در توری پلاستیکی بستهبندی و به مدت سه ماه در سه انبار سنتی بهینهشده بادمای 2±33 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 4±49 ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارائۀ راهکارهای مناسب برای افزایش عمر انباری پیازدر استان هرمزگان اجرا شد. به منظور کیورینگ، ارقام پیاز پریماورا (Primavera) و تگزاس ارلی گرانو (Texas Early Grano) بهمدت دو روز در نور آفتاب قرار داده شدند. پیازها در توری پلاستیکی بستهبندی و به مدت سه ماه در سه انبار سنتی بهینهشده بادمای 2±33 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 4±49 درصد، انبار کنترلشده با دمای 1±9 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±65 درصد و انبار کنترلشده با دمای 1±5 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±70 درصد نگهداری شدند. هر 15 روز یکبار افت وزن، درصد جوانهزنی و لهیدگی، مواد جامد انحلالپذیر، مادۀ خشک، و سفتی بافتنمونهها اندازهگیری شد. نتایج بررسیها نشان داد در سه ماه انبارداری، تغییرات معنیداری در صفات کیفی هر دو رقم پیاز رخ دادهاست. تغییرات درصد مواد جامد انحلالپذیر، سفتی بافت و مادۀ خشک پیاز طی انبارداری بهصورت غیرخطی بود. مواد جامد انحلالپذیر رقم پریماورا بعد از 15 روز افزایش و سپس کاهش داشت. بعد از دو ماه انبارداری، رقم تگزاس نسبت به پریماورا به علت بالاتر بودن مادۀ جامد انحلالپذیر و درصد مادۀ خشک، ماندگاری بیشتری داشت. در دمای محیط، بعد از سه ماه، کاهش وزن هر دو رقم بیش از 1.5 برابر ماکزیمم اولیه (11.51 درصد) به دست آمد و در انبارهای سرد، بعد از سه ماه، کاهش وزن هر دو رقم کمتر از 2 درصد بود. هر دو رقم پیاز بعد از 45 روز انبارداری در انبار سنتی، پوسیدگی نداشتند و کاهش وزن آنها کمتر از 3 درصد بود.
فناوریهای پس از برداشت
فرزاد گودرزی
چکیده
جوانهزنی، عامل حدود 12 تا 17 درصد ضایعات انباری سیبزمینی است. با وجود روشهایی کارآمد مانند کاربرد کلروپروفام برای کنترل جوانهزنی، نمایان شدن جنبههای مضر مصرف نگهدارندههای شیمیایی، و اقبال روز افزون مصرف کنندگان به فرآوردههای سالم، نیاز به ترکیبات طبیعی مهارکننده جوانهزنی را ضروری کرده است. بر این اساس، در این تحقیق ...
بیشتر
جوانهزنی، عامل حدود 12 تا 17 درصد ضایعات انباری سیبزمینی است. با وجود روشهایی کارآمد مانند کاربرد کلروپروفام برای کنترل جوانهزنی، نمایان شدن جنبههای مضر مصرف نگهدارندههای شیمیایی، و اقبال روز افزون مصرف کنندگان به فرآوردههای سالم، نیاز به ترکیبات طبیعی مهارکننده جوانهزنی را ضروری کرده است. بر این اساس، در این تحقیق از عصارههای اکالیپتوس و اسطوخدوس با غلظتهای 0، 0.5، 1، 2، و 4 گرم در لیتر با توالی مصرف هر ماه یکبار برای کنترل جوانهزنی سیبزمینی آگریا در مدت 6 ماه انبارداری استفاده شد. دادهها در طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و در قالب آزمایش فاکتوریل در سطح آماری 5 درصد تجزیه و نشان داده شد که با افزایش غلظت عصارهها تا 2 گرم در لیتر، جوانهزنی سیبزمینیهای تیمار شده، نسبت به نمونه شاهد، به شکل معنیداری کاهش یافته است. افزایش غلظت عصارهها اثر بیشتری نداشت. مصرف 0.5 گرم در لیتر عصارهها تحریک جوانهزنی غدهها نسبت به تیمار شاهد را در پی داشت. با مصرف غلظت 2 گرم در لیتر عصاره اکالیپتوس و اسطوخدوس، جوانهزنی غدهها بهترتیب 64 و 82 و وزن کلی جوانهها 79 و 86 درصد کاهش یافت. بهترین تأثیر از عصاره ترکیبی اکالیپتوس به علاوه اسطوخدوس به دست آمد. کاربرد این تیمار، بیش از 90 درصد کاهش در هر دو ویژگی وزن جوانه و درصد جوانهزنی غدهها را به دنبال داشت. ارزیابی حسی نمونههای پخته و سرخ شدۀ سیبزمینیهای تیمار شده با کلروپروفام (به عنوان تیمار متداول) و عصارههای ترکیبی اکالیپتوس و اسطوخدوس، اختلاف معنیداری را با یکدیگر نشان نداد، اما هر دو تیمار نسبت به شاهد امتیاز بیشتری از گروه ارزیاب دریافت کردند.